اقتصاد ما

مشکل کجاست:

کشوری ثروتمند با جمعیتی جوان و کارآمد وتمامی امکانات بالقوه رشد و توسعه

1-     مردمانی مقروض

2-     کشوری مقروض

مردمان مقروض به سه گروه عمده تقسیم میشوند:

«اگرچه این طبقه بندی شامل کل جمعیت کشور نمیشود، اما با کل جمعیت وابستگی و درگیری اجتناب ناپذیری ایجاد نموده است. چنانکه عوارض آن کل جمعیت را در بر گرفته است.»

الف- طبقه اول: مرفهین و ثروتمندان نسبی جامعه را تشکیل میدهند . این گروه فقط امروز بدهکارند و با رسیدن فردا قرضشان ادا می گردد ولی فردا دوباره مقروض میشوند .چون به راحتی می خرند و می فروشند و در سرمایه گذاریها شرکت میکنند. و گر چه این برنامه ها و سرمایه گذاری ها هیچگونه توجیه اقتصادی ندارند اما بواسطه وجود تورم سود آورند.این سرمایه گذاری ها به خودی خود زیان آور نیستنداما چون از پتانسیل فراوان الگو شدن برخوردارند بشدت رواج و گسترش می یابند بصورتی که در میان سایر طبقات نیز بصورت ناقص یا کامل رایج و بعنوان فعالیت اقتصادی مطرح و مورد استفاده قرار می گیرند.

            وجود انواع جرائم و تخلفات اقتصادی، رشوه خواری، رانت خواری،اختلاس طرح های اقتصادی نیمه کاره ، بیکاری در پی تعطیلی زود هنگام کارخانه ها،ورشکستگی، زندانیان چک و ... از جمله مشکلات اجتماعی و اقتصادی است که نه مستقیما بلکه درپی عملکرد این طبقه ایجاد وگسترش می یابد . چون دیگر طبقات تلاش دائمی برای رساندن خود به اینجا دارند .

ب – طبقه دوم یک ماه بدهکار و مقروض می باشند و یک ماه تلاش می کنند تا با کار اول، دوم و حتی سوم بدهی خود را بپردازند و دوباره سر ماه خود را مقروض می گردانند ، چون خوب می دانند که ازپس ادای قرض خود بر خواهند آمد.

            اکثریت کارمندان، کارکنان دولت، نظامیان  و کارگران رسمی جزو این دسته هستند . عملکرد این طبقه گر چه نشان می دهدکه انها تقریبا همیشه فکر میکنند قادر به پرداخت دیون خود هستند اما اغلب تا آخر عمر بدهکار باقی می مانند، زیرا تلاش دائمی برای یک پله بالاتر رفتن دارند.

            همزمان با بیکاری غیر قابل کنترل کشور و عدم وجود نیروی کار مولد و کارگر برای تولید کنندگان و رکود اقتصادی بعلت سرمایه گذاری های نامناسب تاثیری است مخرب که این  طبقه با ایجاد الگویی ایده آل از خود برای طبقه سوم بجای گذاشته است که عموما سرمنشا اصلی ترین انحرافات وناهنجاری های اجتماعی و امنیتی جامعه کنونی ماست.

ج- طبقه سوم که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل می دهند از یک سال و بیشتر می کوشند تا قرض خود را ادا کنند اما گاهی این تلاش، تا پایان عمر بطول می انجامد و یا هرگز به سر انجام نمی رسد . گرچه این قشر که به طور طبیعی نیروی کارآمد و موتور محرک اقتصاد کشور هستند همیشه در تلاش آگاهانه یا نا آگانه برای فرار از مسئولیت خود بوده زیرا با الگوپذیری از طبقات بالاتر پیوسته می اندیشد که مورد استثمار و سودجویی قرار گرفته است.

            تلاش برای قرار گرفتن  در مسیر سرمایه گذاری های بی برنامه، گرفتن وام، خرید ارزان قسطی مورد نیاز یا غیر ضروری عمده ترین کامیابی های این طبقه است. گرچه آنها کمترین تاثیرات را در وضعیت اقتصادی کشور می گذراند اما همیشه محل ظهورات اکثریت یا ناهنجاری های آشکار اجتماعی طبقات دیگر هستند.

            شکی نیست گردش چرخ کشور با حرکت این سه طبقه صورت می پذیرد اما بشرط آنکه توازنی میان حرکت های اقتصادی برنامه ریزی شده با حرکت های اقتصادی کور و بی برنامه وجود داشته باشد.برنامه های اقتصادی نظام هیچگاه توان ایجاد توازن ومقابله با حجم بزرگ مطالبات بی برنامه اقتصادی که در کشور بصورت گسترده پراکنده کور وعموما بی غرض وجود دارد را نخواهد داشت، در حالی که مطالبات کور اقتصادی درجریان ،خواستارتغذیه از ریشه نهالی است که ما آن رابرنامه اقتصادی مینامیم. نه از میوه آن افق فکران ............ تری در زمینه تعاملات اقتصادی با هر مدیریتی در انتظار ماست.

            چرا مردم ما برای بدهکار شدن تلاش میکنند، زیرا گرفتن وام و اعتبار راحت ترین راه ثروتمند تر شدن است و در حال حاضرثروتمند تر شدن اهمیتی به مراتب بالاتر از چگونه ثروتمندتر شدن یافته است.

            چرا که بزرگ ترین ارزش جامعه ما ثروت است و نه چگونگی استفاده از ثروت.

            تفاخر و تظاهرات ثروت در جامعه به اشکال مختلف باعث ایجاد احساس حقارت در طبقات پایین تر جامعه وبه طبع تلاش آنان برای بالا آمدن به هر نحو شده  است کامیابی در این راه موجب پدید امدن طبقه نوکیسه گان و تازه بدوران رسیده گان شده که عمدتا از آنان باید بنام منحرفین اقتصادی نام برد و ناکامی در این مسیر موجب افزایش فقر، ورشکستگی، بالاتر رفتن آمار زندانیان اقتصادی در مرحله نخست و درمرحله بعدی افزایش ناهنجاری های اجتماعی ، ایجاد جو نا امیدی، اعتیاد به مواد مخدر.................. و نا امنی های اجتماعی و رواج جرم و جنایت گردیده است.

            ما در پی افزایش ثروت در جامعه که  حدودا از سال1350در کشور اتخاذ شده بود هیچگاه در پی ایجاد فرهنگ تظاهرات ثروت در جامعه نبوده ایم و در این رابطه در فقر مطلق قرارداریم.

            اگر برنامه ای در این راستا معرفی و مناسبات اجرایی آن فراهم آید شاید درسال های آتی به نتایجی در خور اهمیت دست یابیم.

3-     کشور مقروض

الف - در مورد کشور مقروض اگر به چهار سئوال زیر جواب دهیم لازم به توضحیات بیشتر نخواهد بود.

ب – تمام طبقات مقروض قرض خود را از کجا ادا می کنند؟

ج- کامیابی یا ناکامی هر کدام از این سه طبقه چه پیامدهایی بهمراه خدا داشت؟

د- در صورت عدم ادای چه آسیب هایی در انتظار طبقات از پایین به بالا خواهد بود؟

 نوشته شده توسط محمد جعفر شعله در چهارشنبه 86/12/15 و ساعت 11:25 صبح | نظرات دیگران()